130329-3124Welkom op ons blog. Wij, Jan Jaap, Larissa, Vico en Levi gaan vanaf mei door Noord-Amerika reizen met de Scania en onze, tot camper omgebouwde, trailer. Via deze site en onze facebook pagina kunnen jullie onze belevenissen volgen. Alvast veel leesplezier.

Vakantie in Orange

Vico heeft vakantie (en ik dus ook). Hij heeft zijn 24 weken school in groep 3 afgerond met een goed tussenrapport. Schrijven: voldoende, Nederlands: ruim voldoende en Rekenen: een dikke goed. Volgens JJ heel normaal, want een beetje Verweij kan goed rekenen. Wij zijn natuurlijk apetrots op onze stoere vent. En ik ook een beetje trots op mezelf, dat ik ondanks het vele reizen, de vele belevenissen en alle indrukken, toch de discipline op heb kunnen brengen om bijna dagelijks les te geven.

Tja en hoe vier je vakantie in California?!

Moeilijk, met heerlijk weer, een zwembad op de camping en zoveel leuke pretparken in de omgeving. Maar we hebben toch een dappere poging gewaagd om er een geslaagde eerste vakantieweek van te maken.

Vico heeft bijna een week uitgebreid gespeeld met onze buurjongen Remco. Heerlijk om ’s ochtends niet je spel te hoeven onderbreken voor een paar lessen. JJ was blijkbaar ook heel trots op zichzelf dat hij al die lesweken heeft doorstaan, want hij heeft zichzelf beloond met een GoPro camera.

Maandag stond Seaworld op het programma. Een fantastische dag, waar we alle vier erg van genoten hebben. Lunchen met Shamu op een meter afstand, ballen met dolfijnen en de zeeleeuwen voeren waren wel de hoogtepunten van deze dag. Levi kan inmiddels goed een zeeleeuw die honger heeft imiteren. Vico vond dolfijnen eerst geen stoere beesten. Hij wilde veel liever bij de orka’s blijven. Maar toen hij zag dat je echt kon ballen met de dolfijnen, stelde hij zijn mening bij. Misschien toch een beetje stoer.

Het was een topdag!

Dinsdag ging JJ op pad naar Art Alvarez. De master op het gebied van illustraties. Hij heeft het vak geleerd bij Disney. Pocahontas en Bugs Bunny zijn bijvoorbeeld van zijn hand. Hij heeft nu zijn eigen bedrijf gespecialiseerd in het tekenen van Hotrods en Big Rigs. JJ heeft met hem gebrainstormd over het ontwerpen van een T-shirt van zijn truck. Ik ben heel nieuwsgierig wat daar uit komt. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Woensdag gingen we opa en oma ophalen op LAX. Gelukkig had de schutter zijn zinnen gezet op een schietpartij op vrijdag, dus konden wij daar nog veilig heen. Opa en oma waren sneller uit het vliegtuig dan verwacht. Dus toen ik ze in de verte zag aankomen, vlogen Vico en Levi op hen af. Een warm weerzien na een half jaar.

Nadat ze donderdag nog even bij mochten komen, hebben we opa en oma vrijdag gelijk aan het werk gezet. Een hele dag oppassen op de jongens.

Zo hadden JJ en ik onze eerste dag samen in 6 maanden tijd (en daar moet op gegeten worden). We zijn onze dag begonnen bij de gynaecoloog voor de 20-weken echo. Het lijkt nog steeds goed te gaan met onze Junior. Daarna volgde een uitgebreid ontbijt, shoppen en lunchen in de South Coast Plaza mall en tot slot een romantisch diner in een visrestaurant.

Gisteren (zaterdag) zijn we met opa en oma naar Disneyland Adventure park geweest. Daar konden we natuurlijk niet omheen, aangezien de jongens de film ‘Cars’ al zo’n 800 keer gezien hebben en we nu de kans hadden om zelf door Radiator Springs te cruisen. Het gezicht van Levi bij het zien van de echte Bliksem, Takel en Red, was alleen al goud waard. En toen moest de dag nog beginnen. Alles is echt zoals in de film van Flo’s V8 Cafe tot het Cozy Cone motel. Een rit in een echte auto door Radiator Springs en een rondje in Takel. We zouden bijna vergeten dat het park nog meer te bieden heeft dan Carsland. Maar ook de rit onderwater met de kleine zeemeermin, het treintje in Bug’s land, het ritje met de trolley en niet te vergeten de Aladdin musical, allemaal even leuk en prachtig. Het was een lange, maar vooral een super leuke dag.

Zo leuk, dat de heren vanochtend alweer om half zes naast hun bed stonden te trappelen om Cars en Aladdin na te spelen. Gelukkig is hier vannacht ook de zomertijd ingegaan en hebben we vandaag een uurtje extra om alle indrukken te verwerken. En op te ruimen, schoon te maken, trailer te wassen, kleding te wassen…..

Want vandaag maken wij ons op voor een nieuw avontuur: Las Vegas.

Morgen vertrekken we naar de ‘Sin-City’. Dinsdag begint daar de Sema-show en donderdag verwelkomen we daar Patrick en Guido. We zullen dus niet veel van JJ gaan zien de komende week. Vico en Levi gaan met opa en oma het kinderentertainment van Las Vegas ontdekken. Heb met mij geen medelijden, hoor. Want als deze dame ergens van geniet, is het wel eigen tijd.

Ik zeg de vakantie is begonnen en met succes!

Orange en San Francisco

De weg ernaartoe en weer terug.

Waar blijft de tijd?! Blijkt dat het alweer 3 weken geleden is sinds de laatste update.

Goed daar gaan we dan. Na een enerverende truckshow, hebben we een weekje rust gehouden op ‘onze’ camping in Orange. Tijd voor de was, de schoonmaak, de kapper en het strand. Kennis gemaakt met Erik, Marlies, Hannah en Inne, leuk Hollands stel met hun twee kinderen. Levi was op slag verliefd op Hannah (ook 3 jaar). Hij sprak meteen haar naam goed uit (en daarna nog wel 50 keer). Helaas heeft hij maar twee dagen met Hannah kunnen spelen, maar hij heeft het nog steeds over haar. Hannah!

Ik heb ook de tijd genomen om in de jungle van de Californische medische zorg een gynaecoloog te vinden om een afspraak te maken voor de 20 weken echo. En zo kwam ik bij een Chinese privékliniek. Eenmaal in gesprek met de receptioniste kon ik het niet meer laten, ik wilde niet wachten op de 20 weken echo, maar wilde nu ook al een controle. Dat kon, diezelfde week nog. Een kleine praktijk met hele lieve mensen. Alsof ik daar al maanden kom. De receptioniste wilde alles weten over zwanger zijn en bevallen in Nederland. Toen ik vertelde dat je in Nederland thuis kunt bevallen zonder pijnstilling en dat ook in het ziekenhuis niet standaard Epidural wordt aangeboden, werd zowel de receptioniste als de meeluisterende assistente stil. Ik zag ze denken: “Nederland is toch een ontwikkeld Westers land?”. Of ik dan niet liever in California wilde bevallen, ze konden alles voor me regelen? Dat ik toch liever thuis wilde bevallen vonden ze ronduit barbaars. Voordat ik naar de gynaecoloog kon, nog wat vragen en controles door de assistente en mijn favoriete onderdeel (not) de weegschaal. Ik schrik en besef dan dat het gewicht in ‘pounds’ wordt aangegeven. Dus dat zeg ik ook tegen haar. Zegt zo’n innieminie Chinees vrouwtje tegen mij: ‘Still a lot’……….. Dan volgt de ontmoeting met de gynaecoloog. Na nog wat aanvullende vragen, volgt dan de bevestiging waar ik op heb gewacht: een levendig kindje met een goede hartslag. Zo blij. Ook Jan Jaap, Vico en Levi zijn onder de indruk. De komst van de baby komt zo ineens heel dicht bij.

Volgende week mag ik weer terug komen voor de 20 weken echo.

Na een week gaan we de kust bekijken die we door onze snelle reis naar LA in verband met de truckshow hebben overgeslagen. We rijden via de 1 en de 101 naar San Francisco. Langs Santa Monica, Malibu, Ventura. We overnachten langs het strand. Vico krijgt door een enthousiaste Amerikaanse dame uitgelegd hoe je krabben vangt. Vico gaat meteen fanatiek aan de slag en heeft al snel een halve emmer vol met kleine krabbetjes. Die hij daarna natuurlijk weer vrij laat. “Anders is het zielig, he mam”.

We vervolgen onze reis met een overnachting in King City en komen dan terecht op een zeer kindvriendelijke camping even voor Santa Cruz. Grote speeltuin en een even grote springkussen. Weer horen we Nederlands spreken, maar ook Duits en Engels. Het blijkt een Nederlands/Duits gezin te zijn. Joost en Carina met hun 5-jarig zoontje Remco en hun schattige babydochterje Alexia. Vico vermaakt zich geijk prima met Remco. Maar wij moeten de volgende dag alweer door. Foto’s maken van de truck bij de Golden Gate Bridge en nog belangrijker mijn vriendin Ria ophalen op het vliegveld van San Francisco.

JJ leeft zich uit met Ferdy bij de Golden Gate Bridge. Het resultaat mag er zijn. Prachtige foto’s op een unieke plek. Zo uniek dat JJ gevraagd werd meteen zijn voertuig van het strand af te halen op straffe van een behoorlijke geldboete of gevangenisstraf. Alles voor de foto, zullen we maar zeggen.

De volgende dag was het zover. Ria kwam na een lange en vermoeiende reis aan op het vliegveld van San Francisco. De eerste twee nachten heeft ze bij ons in de camper geslapen. Achterin op een luchtbed. Levi moest even wennen dat het niet oma Ria was maar een vriendin van mama en Vico was onder de indruk dat er een schooldirectrice in de camper kwam logeren. Maar al gauw waren ze ontdooit, kroop Levi bij Ria op schoot en vertelde Vico honderd uit. Ria draaide gewoon mee in ons gezin, alsof ze al weken met ons meereisde. Zaterdag zijn we gezamenlijk naar San Francisco gegaan. Fisherman’s warf, Pier 39, Golden Gate Bridge. Zondag mocht Ria in de truck meerijden voor het ultieme kamperen-met-de-familie-Verweij-gevoel. JJ en de heren gingen terug naar die leuke camping voor Santa Cruz en Ria en ik zijn verder gegaan met de Benz.

Als een soort Thelma and Louise zijn we de kust afgereisd. Lunchen in Monterey, toeren over de 17 miles drive, door Carmel en weer dineren en overnachten in Monterey. Maandag zijn we verder naar het zuiden gereden en uiteindelijk terecht gekomen in San Luis Obispo. Na het diner op naar de pub. Kennisgemaakt met Gino en Blake. Nou ja, de verhalen zal ik je besparen. Die vallen in de categorie ‘Je had er bij moeten zijn’. Wij hebben in ieder geval enorm gelachen. We waren weer even 18.

Dinsdag zijn we weer terug gereden naar de camping waar de heren stonden. Ria heeft nog 1 nacht bij ons geslapen om op woensdag terug te keren naar San Francisco. Nog een kleine twee dagen om deze stad op haar eigen manier te verkennen.

Het was fantastisch dat ze er was. Ik heb er ontzettend van genoten. Ik heb de oren van Ria’s hoofd gekletst. Even geen autopraat, maar meidenpraat. Maar ook de heren vonden het leuk. Zelfs ‘ijskonijn’ Vico zei: Het was eigenlijk wel leuk met Ria, he? We missen onze ‘Maria’ in de camper.

Inmiddels zijn we weer terug in Orange. Het voelt hier als thuiskomen. Vico en Levi kunnen hier fietsen, spelen en zwemmen. JJ is net weer terug van een cruisenight. Gisteren zijn Joost, Carina, Remco en Alexia ook gearriveerd. Ze staan naast ons met hun camper. Heel gezellig. Het wordt tijd dat ik mij weer eens bij hen voeg, gezellig buiten bij de kaarsjes en de lampjes.

Fijn weekend!

Golden Gate Bridge

Vandaag met Ferdy de Martin van www.toprun.ch naar San Francisco, we wilden een foto maken bij de Golden Gate Bridge, dat viel niet mee, dwars door de stad en tussen de toeristen door toch een paar supergave platen kunnen schieten, deze wilde ik jullie niet onthouden.
15 procent omhoog de berg op waar alleen toeristen met fietsen komen..(we zien wel of we kunnen draaien..) maar het is gelukt! wat een plaat of niet?? 

(klik en kwijl..)

Mail-bijlage

Alle info over onze reis

Hieronder een opsomming van de meest gestelde vragen tijdens deze reis. Deze vragen worden ons gesteld via FaceBook, e-mail, op campings, truckstops en shows.

Tijd voor antwoorden, dacht ik zo.

Wie zijn jullie?
Wij zijn Jan Jaap (35), Larissa (34), Vico (6), Levi (3) en Junior (reist alweer 18 weken mee in de buik van Larissa)

Waar komen jullie vandaan?
Wij komen uit Lopik, dat ligt bij Utrecht, midden in Nederland en Nederland ligt in Europa, aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. Nee, Nederland is geen provincie van Duitsland, maar een zelfstandig land. Als wij 1 uur rijden zijn we wel in Duitsland. Inderdaad in 1 uur tijd zijn we in een ander land.

Wat doen jullie voor werk?
Wij zijn werkloos. JJ is chauffeur en ondernemer. Larissa is budgetcoach (gespecialiseerd in budgetteren, maar inmiddels ook in uitgeven…)

Wat doen jullie in Canada/VS?
Rondreizen

Wat vervoeren jullie met de truck en trailer?
Onszelf

Waarom doen jullie dit?
Omdat het kan. Wij hadden een droom, dachten daar lang over na, zeiden een paar jaar als zovelen: “Nee, dat kan niet”. Toen keken wij elkaar op een goede dag in augustus 2012 aan en zeiden: “We gaan het gewoon doen!”. We maakten van een droom een plan. En in april 2013 gingen we op weg. ‘Living our dream’.

Hoe lang duurt jullie reis?
Onze reis is begonnen op 28 april 2013. Het plan was om maximaal een jaar weg te blijven. Doordat de visumaanvraag voor de VS anders verliep dan gepland en door de komst van Junior, hebben wij besloten om voor de kerst (2013) terug te keren naar Nederland. Kortom: onze reis duurt 8 maanden, 5 maanden Canada, 3 maanden VS.

Wat moet je allemaal regelen voor zo’n reis?
Wat niet kun je beter zeggen. Van voorbereidingen aan truck en trailer tot het aanschaffen van een lespakket. En van het opzeggen van abonnementen tot het leegruimen van je huis voor verhuur. Er staat op onze laptop een mapje vol met draaiboek, to-do-lists, belangrijke documenten en begrotingen.

Hoe komen jullie met de truck, trailer en auto in Canada?
Wij hebben de truck en de trailer (met daarin de auto) verscheept per vrachtschip van Antwerpen naar Halifax. Terug moeten we de verscheping nog concreet vastleggen, maar dit zal waarschijnlijk van Brunswick, Georgia naar Zeebrugge zijn. Heen duurt de reis zo’n 11 dagen en terug 16 dagen. Nee, wij zijn niet meegereisd op het schip, maar gevlogen. En nee, dit zijn niet de meest rustgevende periodes in JJ zijn leven.

Wat kost dat dan?
In totaal komt de heen- en terugreis op zo’n 15.000 Amerikaanse Dollars.

Mag je met een Nederlands kenteken in Canada/VS rondrijden?
Ja, je mag een buitenlands voertuig voor maximaal een jaar meenemen naar Noord-Amerika zonder dat het voertuig hoeft te voldoen aan de, in het desbetreffende land of staat, vereiste voorwaarden. Het voertuig moet natuurlijk verzekerd zijn en mag niet in het land blijven zonder dat de eigenaar erbij is. Anders wordt het import.

Wij hebben eerst de truck teruggekeurd bij het RDW en de trailer laten omkeuren tot camper. Dit is ook officieel aangetekend op de kentekenpapieren. Om ingeschreven te blijven staan als voertuig bij het RDW ben je verplicht deze voertuigen WA te verzekeren. Daarbij ben je ook verplicht om motorrijtuigenbelasting te betalen. Met deze aangepaste kentekenpapieren, hebben wij de truck, trailer en Benz verzekerd bij een Amerikaanse verzekeringsmaatschappij. Inderdaad, ook een duur grapje.

Hoe zit dat met verzekeringen?
Truck en Benz zijn WA-verzekerd in Nederland. Truck, trailer en Benz zijn volledig verzekerd (en vooral uitgebreid voor claims van de tegenpartij) in de VS. Verder zijn we verplicht ons te verzekeren tegen ziektekosten in Nederland (ondanks dat we ook verplicht waren ons uit te schrijven bij de gemeente), maar deze verzekering dekt niet (de volledige) ziektekosten in Noord-Amerika. Dus daarvoor hebben we een uitgebreide reisverzekering afgesloten, waar ook een uitgebreide aansprakelijkheidsverzekering onder valt (want we reizen nu eenmaal door de VS en met 2 kinderen).

Hebben jullie in Nederland nog een huis?
Ja, wij hebben ons eigen huis. Dit is gelukkig verhuurd voor de gehele periode.

Worden jullie gesponsord?
Wij zijn enorm geholpen door een aantal lieve vrienden met het voorbereiden van truck en trailer op deze reis. Zij staan ook vermeld op onze site.
Verder worden we niet op grote schaal gesponsord en betalen we deze reis uit eigen zak.

Hoe duur loopt de truck?
De truck loopt ruim 1 (liter) op 3,2 (kilometer).

Welke motor ligt erin?
Een 14 liter V8

Moeten jullie stoppen bij de scales?
Nee, wij voelen ons een RV (recreational vehicle).

Wat doe je als iets stuk gaat?
Dat weten we nog niet.

Heb je onderdelen bij je?
Alleen een dynamo, een spanriem en 2 spiegels.

Hoe lang is het spul?
15 meter / 50 ft totaal

Hoe hebben jullie de trailer ingericht op het voltageverschil?
Wij hebben een inverter die van 24 volt, 220 volt 550 herz maakt.
Samen met een 100 amp acculader, die de 8 accu’s volhoudt.

Hebben jullie de truck aangepast voor deze reis?
Nee, niet aangepast wel sommige slijtagegevoelige onderdelen vervangen zoals koppeling en remmen (altijd handig op de route 99).

Hoeveel kilometer hebben jullie tot nu toe aan de andere kant van de oceaan gereden?
12.500 kilometer met de Scania en ruim 10.000 met de Benz

Hoe reageren Canadezen/Amerikanen op de Scania?
Awesome! Unbelieveble! Never seen this before. This you don’t see at this side of the world.

Hoe voelt het om rijk te zijn?
Heel goed! Wij zijn rijk aan gezondheid (al ruim 5 maanden zelfs nog geen snotneus), rijk aan de liefde (we genieten nog elke dag van elkaar) en rijk aan indrukken.
O, je bedoelt in financieel opzicht? Nee, dan weten wij niet hoe het voelt.

Zijn jullie met pensioen?
Nee, en dat gaat voorlopig niet gebeuren ook.

Het lijkt jullie allemaal nogal makkelijk af te gaan?
Dat klopt, lijkt.

Slapen jullie in hotels?
Nee, de trailer is een camper. Echt waar, zitten bedden in.

Zijn jullie al eerder in Canada/VS geweest?
Ja, in 2004 (3 weken West-USA), 2006 (5 dagen Las Vegas), 2006 (3 weken West-Canada), 2009 (9 weken van Coast to Coast, New York naar LA). Driemaal met een gehuurde camper.

Blijven jullie in Canada/VS? Of komen jullie nog terug?
Nee, we blijven hier niet. Verder kunnen we niet in de toekomst kijken.

Hoe plannen jullie de route?
Bij de dag en met de informatie die we onderweg krijgen over mooie gebieden en natuurlijk truck- en autoshows.

Waar is jullie racewagen? Waar is jullie Ferrari?
Helaas, gewoon een Benz rijden wij achter in de trailer.

Mag je een leerplichtig kind van school houden?
Nee. Wij waren echter verplicht ons uit te schrijven bij de gemeente Lopik (omdat wij voornemens waren langer dan 8 maanden weg te blijven). Hierdoor vervalt het recht op kinderbijslag, worden we gekort op onze AOW, maar valt Vico ook niet meer onder de leerplicht. Om Vico niet achter te laten lopen op zijn vriendjes op school, hebben wij een lespakket (groep 3) aangeschaft bij de Wereldschool. Vico krijgt nu al 22 weken bijna iedere ochtend les van Larissa.

Hoe bevalt het lesgeven van je eigen kind?
Als Vico er zin in heeft, is het heel leuk. Als hij zijn kont tegen de krib gooit, een drama. Het is een echte Verweij, dus je kunt zelf invullen welke situatie zich vaker voordoet

Wat vinden de kinderen van de reis?
Vico vindt het over het algemeen leuk. Heeft wel zijn eisen wat campings betreft: zwembad, stoere speeltuin (dus niet voor hele kleintjes), veel gras om te rennen, maar ook genoeg ruimte om te fietsen en het liefst in de buurt van een strand. Verder mist hij zijn vriendjes op school en kijkt hij uit naar de komende weken als opa en oma komen en we Seaworld en Disneyland gaan bezoeken. Maar hij kijkt ook zeker uit naar de periode daarna als hij na de kerstvakantie weer bij zijn vriendjes in de klas zit.

Levi geniet van elke dag. Aan Levi merken we vooral dat hij goed in zijn vel zit, omdat hij niet ziek is. Wat hij thuis bijna doorlopend was. Levi is dol op auto’s, net als papa en samen kunnen ze hier enorm van genieten.

Spreken de kinderen Engels?
Vico vraagt veel informatie. Leest alles op onderweg en in restaurants en vraagt dan wat het betekent. In ons bijzijn spreekt hij bijna geen Engels. Dat hij het wel spreekt, blijkt als we toevallig een gesprek opvangen tussen hem en een Amerikaans vriendje of de buurvrouw of de serveerster. Vico: “Where are the restrooms?” Serveerster: “Here are the boy’s?” Vico: “You mean men’s?”. Waarop de serveerster lachend naar ons toekomt en zegt dat ze hoopt dat ze Vico niet beledigd heeft, omdat ze hem aanzag voor een jongen in plaats van een man.

Levi spreekt bijna geen Nederlands, laat staan Engels. Al zegt hij vrolijk tegen iedereen “Bye, bye” ook als we helemaal nog niet weggaan, maar hij genoeg heeft van het gesprek.

Hoe is het om zwanger te zijn op reis?
Bijzonder. Dit keer maak ik de zwangerschap nog bewuster mee. Het is ook wel spannender, want ik ga hier niet elke 4 weken bij de verloskundige op bezoek. Ik moet zelf op zoek naar ziekenhuizen en gynaecologen. Ze vinden me hier wel een heldin (of knettergek) dat ik in Nederland zonder pijnbestrijding bevallen ben. Al ben ik wel blij dat ik de laatste maanden van de zwangerschap in eigen land en huis doorbreng. Is trouwens ook veel goedkoper, aangezien we voor alles verzekerd zijn, behalve voor zwangerschap.

Wat betekent jullie motto op de trailer ‘Later is allang begonnen?’
Dat later allang begonnen is. Dat we nu willen leven en genieten. Anders gaan we straks nog sparend dood (volgens zanger Harrie Jekkers). Dat we dromen niet uitstellen. En dat we niet het risico willen lopen dat we later nooit halen.

Gaan jullie nog meer reizen maken?
Dan zullen we eerst op zoek moeten gaan naar sponsors.

Wat gaan jullie doen als jullie terug zijn?
Werk zoeken.

Advertenties

FH Trans Holland
Kentie Truckspecials
Verweij's Trucking
J. de Bruyn Transport Lopik
Patrick van der Mark B.V.
Kokkie en Wokkie
Henri Verkleij Transport
ABossCleaning

Gedeelde Facebook Fans